Een man zet een vuilniszak naast een volle vuilcontainer in Amsterdam Zuidoost. Een buitengewoon opsporingsambtenaar (BOA) opent de zak en stuurt hem een bekeuring en een oproepkaart om contact op te nemen. De man belt op de genoemde tijden, maar krijgt geen contact omdat de BOA er niet is. Omdat hij de volgende dag geen tijd heeft, neemt zijn echtgenote contact op en stelt zich voor met de achternaam van haar echtgenoot. Daarna krijgt zij een boete van € 270-, wegens het opgeven van een valse naam tijdens het telefonisch (verhoor)gesprek. Zij had haar meisjesnaam moeten gebruiken.

De vrouw dient een klacht in bij het stadsdeel. Wanneer ze daar geen tijdige reactie op ontvangt wendt ze zich tot de Gemeentelijke Ombudsman. Die kan een onderzoek instellen naar de afhandeling van de klacht door het stadsdeel, maar niet naar het optreden van de BOA. Hij legt de klacht daarom voor aan de Nationale ombudsman. De beide ombudsmannen besluiten een gezamenlijk onderzoek in te stellen.

De Gemeentelijke Ombudsman is van mening dat de klacht van de vrouw door het stadsdeel onvoldoende voortvarend werd afgehandeld. Hij oordeelt dat het stadsdeel daarmee in strijd met het vereiste van voortvarendheid heeft gehandeld. De Nationale ombudsman is van mening dat de vrouw volstrekt normaal handelde toen ze zich tijdens het telefoongesprek met de BOA met de achternaam van haar echtgenoot voorstelde. Zij zijn immers al meer dan dertig jaar getrouwd. Ook heeft de BOA volgens de Nationale ombudsman bij het vaststellen van de identiteit van de vrouw niet zorgvuldig gehandeld. Zo werd geen acht geslagen op de opmerking van de vrouw dat zij belde omdat haar echtgenoot was verhinderd. Wanneer de BOA de GBA-uitdraai van de man zorgvuldiger had bestudeerd was de identiteit van de vrouw eveneens gebleken. De Nationale ombudsman oordeelde dat de BOA door dit na te laten, in strijd met het vereiste van goede voorbereiding heeft gehandeld.