Een vrouw vraagt aan de ombudsman of hij iets voor haar kan doen omdat ze al meerdere jaren   geen kwijtschelding voor gemeentelijke belastingen krijgt. Vanwege schulden wordt haar inkomen door Plangroep beheerd. Op haar beheerrekening is in de loop der jaren reserve- en spaargeld opgebouwd. Dit is de reden waarom zij niet in aanmerking komt voor kwijtschelding.

De vrouw ervaart dit als onrechtvaardig omdat ze niet zonder medewerking van Plangroep over dit geld kan beschikken.

De ombudsman legt de vrouw uit dat het spaargeld van haar is en op enig moment ten gunste van haar (schulden) gebruikt kan worden. Het kan ook nu worden gebruikt om de belastingaanslag te betalen. Voor mensen met geld op een spaarrekening waarover ze wél vrij kunnen beschikken geldt immers dezelfde regel. Kort gezegd: Spaargeld staat het krijgen van kwijtschelding in de weg; er is dan immers geld om de belastingaanslag te betalen. De ombudsman kan hier zelden iets aan doen omdat dit in de regelgeving is vastgelegd. Hij mag zich niet bemoeien met de inhoud van het beleid. Alleen als de uitwerking van het beleid tot zeer schrijnende situaties leidt, is dat anders. In dit geval is dat niet gebleken.