Geen bord wel een boete
De heer Van Veen wendt zich, namens zijn dochter Kim, tot de ombudsman. Kim is door de boswachter staande gehouden en beboet toen zij op haar snorfiets door het Amsterdamse Bos reed op een plaats waar dat niet was toegestaan. Maar volgens meneer van Veen zou dat komen doordat de bebording op die plek in het Amsterdamse Bos onjuist is.
Zo kon zijn dochter op een kruising terechtkomen waarbij zij niet meer verder kon. Niet links, niet rechts, niet rechtdoor en niet terug. Meneer van Veen vindt dat zijn dochter eerder door een bord tegengehouden had moeten worden. Ook is hij niet tevreden over de wijze waarop zijn dochter door de boswachter is bejegend. Die zou intimiderend op het meisje zijn overgekomen en ook wilde hij het verhaal van het meisje over het ontbreken van een bord niet horen. De ombudsman gaat ter plaatse kijken en constateert dat de bebording inderdaad niet juist is. Op de plek waar het meisje is afgeslagen staat niet aangegeven dat dit verboden is. Verder neemt de ombudsman contact op met de gemeente, onder wiens bevoegdheid de boswachter valt. De boswachter ontkent dat er sprake is geweest van intimiderend gedrag. Nu de twee partijen elkaar op dat punt tegenspreken en er geen sprake is van aanvullend bewijs, moet de ombudsman zich op dit punt van een oordeel onthouden. De gemeente geeft wel toe dat de bebording niet juist was. Deze is inmiddels aangepast. Daarnaast wordt de boete door de gemeente gerestitueerd. Meneer Van Veen en Kim zijn hier tevreden mee. De ombudsman sluit de zaak.
