Vervallen procedure belemmert huwelijk
Marcel* heeft zijn Iraanse vriendin Shirin* ten huwelijk gevraagd. Maar het huwelijk kan niet zomaar worden gesloten. Het stadsdeel heeft een Iraanse Verklaring nodig waaruit blijkt dat Shirin ongehuwd is. Ook zal via een zogenaamde M46 procedure een onderzoek ingesteld worden om uit te sluiten dat het om een schijnhuwelijk gaat. Het stel heeft nog geen exacte huwelijksdatum vastgesteld.
Daarom vraagt Marcel aan het stadsdeel een verklaring waarin staat dat de geldigheidsduur van de M46 verklaring (die normaal zes maanden geldig is) eventueel kan worden verlengd. Het stadsdeel geeft deze verklaring af. Marcel gaat er vanuit dat ook de geldigheidsduur van de Verklaring van ongehuwd zijn verlengd zal worden. Maar wanneer hij bij het stadsdeel wil aangeven dat ze in januari 2016 in ondertrouw willen gaan, vraagt het stadsdeel om een nieuwe Verklaring van ongehuwd zijn. De moed zakt Marcel in de schoenen. Een nieuwe aanvraag regelen in Iran kost veel tijd en geld. Marcel verwijst naar de brief die hij van het stadsdeel heeft gekregen. Bovendien is de hele M46 procedure per 1 juli 2015 komen te vervallen. Voortaan is een eigen verklaring van beide partners genoeg. De e-mailwisseling tussen Marcel en het stadsdeel levert niets op. De behandelend ambtenaar houdt vol dat een nieuwe Verklaring van ongehuwd zijn nodig is en Marcel blijft erop wijzen dat hij een eerder toegezegd recht kwijt zou zijn als gevolg van een wetswijziging. Wanneer ik navraag doe blijkt dat het stadsdeel wel de mogelijkheid heeft soepel om te gaan met de geldigheidsduur van een Verklaring van ongehuwd zijn. Zeker wanneer die verklaring, in het land van herkomst, lastig verkrijgbaar is. Het stadsdeel is bereid mee te werken mits het paar op korte termijn een datum voor ondertrouw vastlegt. Als Marcel en Shireen dit hebben gedaan staat niets hun huwelijk meer in de weg.
*) namen zijn gefingeerd
Deze column verscheen in het meinummer van MUG Magazine
