3D casus: Geen schuldhulp door pandverbod
Een man komt op het spreekuur van de ombudsman. Hij laat een brief zien van een crisisteam waarin staat dat ze bij hem aan de deur zijn geweest naar aanleiding van een betalingsachterstand bij een zorgverzekeraar, maar hem niet thuis aantroffen.
Daarna ontving hij een brief van dezelfde hulpverleningsorganisatie waarin staat dat hij vanwege zijn agressieve gedrag zes maanden het pand niet in mag, gevolgd door de mededeling dat zijn dossier wordt gesloten. Hij weet niet wie hem nu kan helpen bij zijn schulden. Gezien het spoedeisende karakter (de schulden lopen immers steeds verder op) en in de hoop de schade te kunnen beperken, vraagt de ombudsman naar de toedracht en met name vraagt hij hoe we er voor kunnen zorgen dat er op korte termijn toch schuldhulpverlening in gang wordt gezet.
De organisatie laat weten dat er meerdere incidenten en waarschuwingen aan vooraf zijn gegaan. Ze zijn wel bereid om te kijken of er een traject opgestart kan worden als meneer zich kan en wil houden aan de voorwaarden van de organisatie, zoals het accepteren van andere noodzakelijke hulp naast schuldhulpverlening.
Deze casus laat zien dat het voor hulpverleners een moeilijke afweging is tussen het bieden van hulp aan mensen die het nodig hebben en het beschermen van eigen medewerkers door het stellen van grenzen aan de andere kant. Bij het weigeren van toegang tot een organisatie, moet er wel een goed alternatief geboden worden.
