3D casus: Huisarts weigert verwijzing naar Jeugd GGZ
Een kind heeft angsten. Na meerdere therapieën is het kind nog steeds bang. Zijn moeder vraagt de huisarts om een verwijzing ten behoeve van de vergoeding van een andere therapie. Op basis van de verslagen van eerdere behandelingen besluit de huisarts dat de nieuwe therapie niet nodig is. Ook na informatie van de behandelaar over de noodzaak van deze therapie voor dit kind, weigert de huisarts een verwijzing te geven. De moeder dient daarop een klacht in bij de Huisartsenklachtencommissie Amsterdam.
Deze casus illustreert hoe de Jeugd GGZ anno 2015 is geregeld. Jeugd GGZ is sinds 2015 onderdeel van de jeugdhulp, waarvoor de gemeente verantwoordelijk is. De gemeente vergoedt dit ook. Jeugd-GGZ zit niet meer in het basispakket van de zorgverzekering. De toegang tot jeugdhulp (inclusief Jeugd GGZ) loopt via de gemeente of via de huisarts. De gemeente geeft de beschikking af. Indien de verwijzing via de huisarts gaat, beoordeelt de jeugdhulpverlener die de behandeling uitvoert hoeveel zorg het kind nodig heeft en regelt bij de gemeente dat hij die zorg kan geven. Wat betreft het klachtrecht is de gemeente niet aan te spreken op het handelen van de huisarts en in het verlengde daarvan kan de ombudsman ook niet oordelen over huisartsen. Daar is met de komst van de Jeugdwet de Huisartsenklachtencommissie voor in het leven geroepen. De vraag rijst wel of en hoe gemeentes en huisartsen de totale behandeling van kinderen met elkaar afstemmen. Vooral wanneer één van beide partijen een bepaalde behandeling niet noodzakelijk acht.
