De ex-partner van een vrouw heeft een schuld opgebouwd bij de Dienst Werk en Inkomen. De dienst heeft deze verhaald via beslag op haar inkomen. In het najaar van 2009 vraagt de advocaat van de vrouw om de berekening te heroverwegen omdat de vrouw niet voor de gehele schuld hoofdelijk aansprakelijk zou zijn. Na het sturen van diverse rappels en de tussenkomst van de ombudsman reageert de dienst er in mei 2010 inhoudelijk op. De vrouw krijgt ruim € 800,- terug.

Hierop laat de advocaat begin juni 2010 weten dat dit bedrag niet klopt en dat de vrouw ook ten aanzien van een andere vordering niet hoofdelijk aansprakelijk is. Hij vraagt de dienst nog eens naar deze twee punten te kijken. DWI laat weten dat de zaak is overgedragen aan een medewerker handhaving en dat het onderzoek naar verwachting een half jaar zal duren. Zodra bekend is wat de uitkomst is van het onderzoek, zal DWI hem informeren. Na een half jaar doet de advocaat meerdere malen navraag maar ook dan krijgt hij geen inhoudelijke reactie. Pas in maart 2011 reageert de dienst inhoudelijk, maar daarbij gaat de dienst maar op één van de twee vragen in. Deze omissie herstelt de dienst in april 2011; de vrouw krijgt nog ruim € 100,- extra terug.

In reactie op vragen van de ombudsman laat de dienst weten dat de zaak is blijven liggen. Gedurende het onderzoek had de dienst wel degelijk op het verzoek in kunnen gaan. De ombudsman is van oordeel dat DWI de vrouw en haar advocaat zodoende de gelegenheid heeft ontnomen om (vlot) hun gelijk te krijgen.